Dodawanie i edycja sygnału użytkownika.
Podczas dodawania nowego sygnału okno domyślnie ustawia się na dodawanie sygnału rzeczywistego. Obowiązkowe jest wypełnienie pól Nazwa, PID, SID.
OID
Identyfikator sygnału w systemie WinCN. Dla sygnałów własnych jest to zawsze 1.7.X. Pole wypełniane jest automatycznie.
Nazwa
Domyślna nazwa sygnału.
Wypełniając poniższe pola najlepiej wspomagać się danymi z konfiguracji sygnałów danego typu sterownika. Można je podejrzeć w konfiguracji sterownika, mapowanie sygnałów, dodawanie nowego sygnału.
PID
Identyfikator pakietu. W części protokołów nie jest wykorzystywane (np. SNMP). Wtedy wpisuje się wartość -1. W protokole Modbus wpisuje się tu numer funkcji.
SID
Identyfikator sygnału (mnemonik). Identyfikator pod jakim sygnał przesyłany jest w protokole. Dla SNMP jest to OID SNMP, dla Modbus jest to numer rejestru (numeracja od 0).
Rodzaj sygnału
Dla sygnałów rzeczywistych wybiera się Cyfrowy, gdy sygnał przyjmuje dwie wartości (aktywny/nieaktywny), Analogowy, gdy sygnał przenosi wartości pomiarowe (liczby), Informacja, gdy sygnałem przesyłane są wartości tekstowe.
Tryb modbus
Zaznaczenie tego trybu powoduje na części pól (np. PID, SID) ograniczenie wprowadzania danych do wartości akceptowanych w protokole Modbus.
Jeżeli w polu Rodzaj sygnału zostanie wybrany Wirtualny to u dołu okna pojawi się przycisk Konfiguruj sygnał wirtualny. Otwiera on okno definicji formuły sygnału wirtualnego.
Pola PID i SID zostają wyszarzone. Te pola używane są do przechowywania formuł.
Pozostałe pola definiuje się podobnie jak dla sygnału rzeczywistego.
Typ własności
Należy wybrać Zdarzenie, gdy sygnał ma przyjmować dwie wartości (np. alarm / brak alarmu) lub Pomiar, gdy sygnał ma przyjmować wartości liczbowe. Pozostałe wartości są zarezerwowane dla specyficznych zastosowań konkretnych typów sterowników (np. PI-MK).
Typ alarmu
Określa się domyślną wagę alarmu, a tym samym kolor z jakim alarm prezentowany jest w systemie: Informacja (zielony), Ostrzeżenie (żółty), Ważny (pomarańczowy), Awaria (czerwony), Krytyczny (fioletowy).
Skala
Wartość, przez którą mnożona jest rzeczywista wartość sygnału. Ma zastosowanie tylko, gdy typ własności ustawiony jest na Pomiar.
Przesunięcie
Wartość, która jest dodawana do rzeczywistej wartości sygnału. Ma zastosowanie tylko, gdy typ własności ustawiony jest na Pomiar.
Typ danych sterownika
Trzeba określić w jakim formacie przesyłane są wartości w protokole sterownika. Najlepiej ustawić to na podstawie istniejących sygnałów w definicji typu sterownika.
Typ danych użytkownika
Określa się na jaki typ mają być konwertowane dane z typu danych sterownika. Od tego zależy jak te dane będą przechowywane w bazie danych systemu.
Ramka
W niektórych protokołach pod jednym identyfikatorem może być przesyłanych kilka wartości. To ustawienie pozwala na wybranie, która z tych wartości ma być pobierana.
Maska
Pole pozwala wyfiltrować wartość sygnału poprzez maskę bitową. Stosowana głównie do wartości typu INT, do wybrania jednego bitu oznaczającego określony alarm. Pole jednak pozwala na tworzenie masek wielobitowych, co przydatne jest, gdy żądana wartość wypełnia tylko część bajtu.
Długość / znak końca
Pole uzależnione od typu protokołu. W protokołach tekstowych określa się znak końca pola z wartością (np. \r\n lub ;), w Modbus podaje się liczbę bajtów długości pola (1, 2, 4, 8), w przypadku sygnałów cyfrowych najczęściej podaje się 1.
Jednostka
Pozwala na określenie domyślnej jednostki sygnału.
Typ wyliczeniowy
Pozwala na określenie domyślnego typu wyliczeniowego.
UOID
Pozwala na wybranie domyślnej wartości UOID.
Indeks
Pozwala na wybranie domyślnej wartości indeksu (dla UOID-ów, które tego wymagają).